Ο διαγωνισμός The Negotiation Challenge 2013 έλαβε τέλος.
Χαρήκαμε όλοι όσοι συμμετείχαμε , μαζί με τους Ισλανδούς Πρωταθλητές μας και είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι που είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε φίλους από όλο τον κόσμο, να μοιραστούμε έναν κοινό στόχο, ένα κοινό όραμα αλλά και να έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που ονομάζουμε Διαμεσολάβηση, έναν θεσμό νέο για τα ελληνικά δεδομένα και σχετικά ασαφή ακόμα.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά και ο Πρύτανης του Alba Graduate Business School κ.Τραυλός στην τελετή λήξης του διαγωνισμού, ξεκινάει μια νέα εποχή για το δικαιικό μας σύστημα , η οποία περιλαμβάνει πλέον δυναμικά το θεσμό της Διαμεσολάβησης(έστω και καθυστερημένα).
Στο παρόν άρθρο αναφέρονται και άλλες παρόμοιες ενέργειες για την βελτίωση απονομής Δικαιοσύνης και ευελπιστούμε να έχουν τα μέγιστα αποτελέσματα, ενώ σύντομα θα αναρτηθεί και εκτενής αναφορά του καθεστώτος διαμεσολάβησης στην Ελλάδα.
Until then Keep Blogging...
--------------------------------------------------------------------------------
Το υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο πλαίσιο των προσπαθειών για την επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης και την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων, έχει σχεδιάσει και αναπτύξει δέσμη ενεργειών και πρωτοβουλιών, προκειμένου να θέσει στην υπηρεσία των πολιτών ένα ολοκληρωμένο σύνολο θεσμών και μηχανισμών εναλλακτικής, εξωδικαστηριακής επίλυσης διαφορών, μέσω των οποίων οιαδήποτε διαφορά θα λύνεται γρήγορα και με μικρό κόστος, συμβάλλοντας κατ' αυτό τον τρόπο στην ανάπτυξη και την επιχειρηματικότητα.
Στο πλαίσιο αυτό, ο θεσμός της διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, ο οποίος εισήχθη με το νόμο 3898/2010, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά όπλα στη φαρέτρα του υπουργείου και κορωνίδα των προσπαθειών του.
Η διαμεσολάβηση λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία σε πολλές έννομες τάξεις του κόσμου και παρουσιάζει σημαντικά οφέλη, τα οποία αναφέρονται στην αμεσότητα της διαδικασίας, στο χαμηλό κόστος αυτής, αλλά και στην καλλιέργεια μεταξύ των πλευρών μιας διαφορετικής νοοτροπίας και προσέγγισης, η οποία βασίζεται στη σύνθεση των διαφορετικών απόψεων και όχι στη σύγκρουση αντίθετων συμφερόντων. Σε αντίθεση με τα δικαστήρια και άλλους θεσμούς εξωδικαστικής επίλυσης, στη διαμεσολάβηση τα μέρη διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση της τελικής κοινής απόφασης επίλυσης της διαφοράς, με αποτέλεσμα η εκ του αποτελέσματος επιτυχία μιας διαμεσολάβησης να εξασφαλίζει κοινωνική ειρήνη και αρμονικές σχέσεις μεταξύ των μερών.
Πέραν, όμως, της διαμεσολάβησης, το υπουργείο υλοποιεί και επεξεργάζεται και άλλους μηχανισμούς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών, μεταξύ των οποίων:
* Επεκτείναμε το θεσμό της δικαστικής μεσολάβησης, που εισήχθη με το νόμο 4055/2012 και λειτουργεί κάτι λιγότερο από ένα χρόνο στα Πρωτοδικεία όλης της χώρας, με ελπιδοφόρα σημάδια επιτυχίας και στα Εφετεία.
* Μετέχουμε στο δημόσιο διάλογο για την αναμόρφωση του νομοθετικού καθεστώτος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, προτείνοντας την αντικατάσταση του αποτυχημένου σταδίου του εξωδικαστικού συμβιβασμού με ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό μοντέλο «διαπραγμάτευσης χρέους», στην οποία ένα άρτια καταρτισμένο πρόσωπο θα μεσολαβεί ανάμεσα στον οφειλέτη και τους πιστωτές του, με δημιουργική, συνθετική διάθεση, προς το σκοπό επίτευξης αμοιβαία ικανοποιητικής και βιώσιμης συμφωνίας.
* Σχεδιάζουμε την επέκταση μηχανισμών εξωδικαστικής απονομής της Δικαιοσύνης σε όλους τους τομείς του Δικαίου, ενδεικτικά αναφερόμενης της εξεταζόμενης υιοθέτησης ενός ενδιάμεσου σταδίου υποχρεωτικής ενδικοφανούς προσφυγής προς το σκοπό του αποτελεσματικού και ανεξάρτητου ελέγχου της δράσης της Δημόσιας Διοίκησης, χωρίς την κινητοποίηση των επιβαρημένων Διοικητικών Δικαστηρίων.
Τέλος, συνεχίζουμε τη μελέτη για την εμπέδωση και την ενίσχυση της ποινικής συνδιαλλαγής ως μεθόδου αποσυμφόρησης της Ποινικής Δικαιοσύνης και του σωφρονιστικού μας συστήματος.
Για την επιτυχή, όμως, λειτουργία των ανωτέρω θεσμών, απαιτείται η ριζική αλλαγή αντίληψης για τη Δικαιοσύνη, αλλά και το σύνολο της κοινωνικής μας συμβίωσης. Απαιτείται μία γενναία στροφή και αλλαγή σκέψης, που θα οδηγήσουν στη σταδιακή αλλά στέρεη δημιουργία μιας εντελώς νέας νοοτροπίας, η οποία θα επικεντρώνεται και θα αναδεικνύει τη σύνθεση των αντίθετων απόψεων και δεν θα περιορίζεται σε στείρες αντιπαραθέσεις εντός των δικαστικών αιθουσών.
Προς το σκοπό αυτό, δεν αρκούν μόνο επεμβατικές ενέργειες, αλλά χρειάζεται όραμα και μεγαλόπνοη στρατηγική, η οποία πρέπει να περάσει μέσα από την εκπαίδευση.
Η φιλοσοφία της διαπραγμάτευσης και της σύνθεσης και η ανάπτυξη των δεξιοτήτων διαλόγου και συνεννόησης θα πρέπει να γίνουν κτήμα των νέων γενεών και να αποτελέσουν αντικείμενο διδασκαλίας τόσο στο επίπεδο των Νομικών Σχολών όσο και στην ίδια τη γενική εκπαίδευση, στα λύκεια όλης της χώρας. Θα πρέπει να εμφυσήσουμε στη νέα γενιά το πνεύμα της διαπραγμάτευσης και της συνθετικής σκέψης, να «διαφωτίσουμε» και να διαπαιδαγωγήσουμε τους πολίτες του μέλλοντος στο διάλογο, έτσι όπως κανείς δεν έκανε για εμάς στο παρελθόν.
Συμπερασματικά, η διαμεσολάβηση αποτελεί ένα νέο δρόμο για τη Δικαιοσύνη αλλά και για ολόκληρο τον κοινωνικό πολιτισμό μας και οφείλει να κατέχει πρωταρχική θέση στο γενικότερο σχέδιο δράσης για την ανοικοδόμηση της ελληνικής Δικαιοσύνης και τη διαμόρφωση ενός νομικού πολιτισμού που θα εδράζεται και θα βασίζεται στη σύνθεση αντιτιθέμενων συμφερόντων μέσα από γόνιμη συζήτηση και ειλικρινή διαπραγμάτευση, εκτός δικονομικών στεγανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου